4857 Sayılı İş Kanunu Hakkında Bilgi
4857 sayılı İş Kanunu, Türkiye'de işçi ve işveren ilişkilerini düzenleyen temel kanundur. 2003 yılında yürürlüğe giren bu kanun, iş sözleşmeleri, çalışma koşulları, işçi hakları, iş güvenliği, toplu iş sözleşmeleri ve sendikal haklar gibi birçok önemli konuyu kapsamaktadır.
Kanunun Temel Amaçları:
- İşçi ve işveren arasındaki menfaat dengesini sağlamak.
- Çalışma hayatını düzenlemek ve iş barışını korumak.
- İşçi haklarını güvence altına almak ve geliştirmek.
- İş sağlığı ve güvenliği önlemlerini teşvik etmek.
Kanunun Kapsadığı Başlıca Konular:
- İş Sözleşmesi: İşçi ve işveren arasındaki hak ve yükümlülükleri belirleyen sözleşme türleri, fesih şartları ve sonuçları.
- Çalışma Süreleri: Haftalık çalışma saati, fazla mesai, dinlenme süreleri ve tatil hakları.
- Ücret: Ücretin tanımı, ödeme şekli, asgari ücret, ücret kesintileri ve ücret garanti fonu.
- İş Güvenliği: İşverenlerin işyerinde almak zorunda olduğu güvenlik önlemleri, iş kazası ve meslek hastalıkları.
- Sendika ve Toplu İş Sözleşmesi: Sendikalaşma hakları, toplu pazarlık süreci ve toplu iş sözleşmelerinin kapsamı.
- Kıdem Tazminatı ve İhbar Tazminatı: İş sözleşmesinin belirli şartlarda sona ermesi durumunda işçiye ödenen tazminatlar.
- Yıllık İzin: İşçilerin yıllık ücretli izin hakları ve kullanım şartları.
- İşten Çıkarma: İşverenlerin iş sözleşmesini feshetme şartları ve işçinin hakları.
4857 sayılı İş Kanunu, işçi ve işveren ilişkilerini düzenleyen kapsamlı bir kanun olup, çalışma hayatının her alanında önemli düzenlemeler içermektedir. Bu kanun, işçi haklarının korunması ve iş barışının sağlanması açısından büyük önem taşımaktadır.